Viva la Viva - JC Luiken
15816
post-template-default,single,single-post,postid-15816,single-format-standard,bridge,woocommerce-no-js,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled,qode-title-hidden,side_area_uncovered_from_content,columns-4,qode-theme-ver-10.0,wpb-js-composer js-comp-ver-4.12,vc_responsive
Viva la Viva

Viva la Viva

Van de week las ik via de site van Adformatie een interessant bericht over de lancering van de Viva-app voor de Apple Ipad. Hoofdredacteur Corinne van Duin kreeg tien vragen voorgelegd over het hoe en waarom van de Viva-app.

Wat ik op zich heel grappig vind, is dat de introductie van de app van het vrouwenblad ook echt gelanceerd wordt. Binnen nu en hooguit twee jaar zal het de normaalste zaak van de wereld zijn dat apps of afgeleiden daarvan ontwikkeld en ontsloten worden. Halverwege de jaren negentig zag je hetzelfde met lanceringen van websites. Zelf heb ik weleens in Huis ter Duin gestaan om met z’n allen af te tellen voor het moment dat een nieuwe site in de lucht ging, met champagne uiteraard. Dat is vandaag de dag nauwelijks meer voor te stellen. Viva koos in dit geval voor Tuschinski Amsterdam.

Wat voor uitgevers nu zo interessant is, is de visie van het magazine van uitgever Sanoma. Waar veel uitgevers nog huiveren voor de stap naar de e-readers en de mogelijkheid van kannibalisme met de huidige abonnees en de losse verkoop van de papieren versie, ziet Van Duin dit heel anders. En terecht denk ik. Zij stelt dat de app niet gaat concurreren met het papieren kanaal, maar juist de online bondgenoten gaat verleiden. In het interview wordt gesteld dat Viva 95.000 exemplaren per week verkoopt en dat het aantal unieke bezoekers via viva.nl 1,5 miljoen per maand is. Zij stelt dus dat de online vijver de bron moet worden voor de groei, en dat klinkt eigenlijk best logisch.

Toch maar even wat cijfers gecheckt hoe het nu echt zit met Viva. Volgens HOI, Instituut voor Media Auditing, heeft Viva zo’n 18.000 abonnees, worden er wekelijks ruim 43.000 losse exemplaren tegen de vaste prijs verkocht en nog eens wekelijks iets meer dan 10.000 tegen een actieprijs. Totaal kom je dan uit op ongeveer 72.000 exemplaren. De cijfers kloppen dus aardig omdat er ook op andere manieren Viva’s aan de vrouw worden gebracht via overige betaalde kanalen. De verhouding van de losse verkoop ten opzichte van de abonnees is dus 3:1, een gegeven wat ik op zich verrassend vind. Voor kannibalisme van het abonneebestand hoeft Viva dus amper te vrezen, zo hoog is die niet.

In mijn vriendenkring merk ik dat I-padgebruikers meer dan voorheen tijdschriften kopen. Wat mij betreft is dat een lichte indicatie dat het dus wel goed komt met de app van het damesblad. Een serieuzere indicatie is natuurlijk het aantal websitebezoekers. Het moet toch haalbaar zijn om daar een klein percentage van te verleiden een keer of tien per jaar de Viva te kopen? Bij een score van slechts 1,2{d36f64165b067f83a3c8f155e4d01a3f7c5938b14f8794b062b0d78668b1f14b} (18.000) heb je er al net zoveel als het huidige aantal abonnees. En wil je op dezelfde verkoop uitkomen als papier dan hoeft het blad slechts 6,3{d36f64165b067f83a3c8f155e4d01a3f7c5938b14f8794b062b0d78668b1f14b} sitebezoekers over de streep te trekken. Een uitdaging, maar niet onhaalbaar. En ongewijzigd beleid is vandaag aan de dag geen optie voor uitgevers van publiekstijdschriften.

Dan rest alleen nog de vraag: “Wat heeft de Nederlandse vrouw over voor een digitale Viva?” Die vraag is best lastig te beantwoorden en daar zul je alleen maar achterkomen door het te doen. De kostprijs van een digitaal magazine is best wel een moeilijk issue. Terecht wordt weleens de vraag gesteld wat mag iets kosten als het niet gedrukt en gedistribueerd wordt? Zo kost de Telegraaf via de Ipad toch nog € 1,59 en dat is zelfs 14 cent duurder dan de papieren versie. Wij maken zelf ook online magazines en we merken dat het maken ervan niet veel goedkoper is dan papieren media. In veel gevallen zelfs duurder omdat er veel meer beeld, geluid en sexy-opmaak in zit. Van papier weten we dat DTP-ers goed betaalbaar zijn, drukken kan haast niet goedkoper en distributie is sinds de marktwerking in de postsector ook alleen maar goedkoper geworden. Ook Viva ondervindt dat je veel meer uit de kast moet halen voor de Ipad lezer dan de gewone lezer. Daarnaast is de fiscus ook nog niet voorbereid op deze ontwikkeling, want in plaats van 6{d36f64165b067f83a3c8f155e4d01a3f7c5938b14f8794b062b0d78668b1f14b} BTW op de papieren versie dient er nu opeens 19{d36f64165b067f83a3c8f155e4d01a3f7c5938b14f8794b062b0d78668b1f14b} BTW afgedragen te worden en Apple zelf wil ook nog eens 30{d36f64165b067f83a3c8f155e4d01a3f7c5938b14f8794b062b0d78668b1f14b} opstrijken. Het online tijdschrift Viva is uiteindelijk slechts 40 cent goedkoper dan het papieren blad.

Viva breekt een lans voor vele uitgevers van publiekstijdschriften als de test succesvol wordt, daarvan ben ik overtuigd. Voor de uitgevers van kranten zie ik deze ontwikkeling nog niet als de Haarlemmerolie. De verhouding losse verkoop/abonnees ligt daar op 1:9. En dat is andere koek.