20 jun Spotify: van bezit naar gebruik

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik een echte adept ben van Spotify: All the music, all the time. Eigenlijk lijkt deze muziekdienst nog het meest op een online jukebox. Voor 4,95 euro per maand beschik je over zo goed als alle muziek ter wereld. Eén draadje naar je versterker is dus genoeg voor onbeperkte muziek. Niks downloaden: Plug and play! En voor 9,95 euro heb je het op je iPhone. Je koopt geen muziek, je gebruikt het. Zodra je abonnement stopt is het gedaan. Is dat erg? Nee hoor, alleen even wennen. Op dit moment beschikt Spotify over 10 miljoen hits, die ik onmogelijk zou kunnen en willen kopen. En hoeveel harde schijven zou ik daar wel niet voor nodig hebben? En waarom zou ik nog willen downloaden als ik de muziek keer op keer op keer kan afspelen?

               Onbekendheid is erger

Vandaag las ik dat Spotify op het punt van doorbreken staat in de Verenigde Staten. Ik ben benieuwd. Het van oorsprong Zweedse bedrijf is in mijn ogen een echte Lindbergh en zou weleens voor een revolutie kunnen zorgen in de muziekwereld. Zelfs iTunes van Apple zou kunnen vrezen voor de toekomst als Spotify de norm gaat worden (of lijven ze in, dat kan natuurlijk ook nog). Want als je altijd en overal toegang tot alle muziek van de wereld hebt, en het ook nog eens net zo snel kan delen met je vrienden, dan is kopen bijna geen optie meer. Ik ken veel jonge mensen om mij heen die al jaren geen muziek meer kopen. Ik ken zelfs mensen die bij hun laatste verhuizing hun CD-collectie hebben weggegooid! Voor het geld hoef je het niet meer te laten en je pleegt ook geen piraterij. Zijn de artiesten zelf dan de grote verliezer? Sites als YouTube hebben enorm bijgedragen aan de lancering van nieuwe artiesten. Onbekendheid is blijkbaar erger dan piraterij. En een karaokegroep als de Nederlandse Toppers zou zonder al deze online platforms nooit vijf keer de Arena volkrijgen. En met concerten en de bijbehorende merchandising wordt tegenwoordig het echte geld verdiend. Bovendien zorgt een dienst als Spotify ervoor dat artiesten juist weer geld krijgen, hoewel vele dollars minder dan in de gouden jaren. Ook tweederangs radioprogramma’s kunnen het zwaar  krijgen, want heb je Spotify op je iPhone dan click je deze zo in de audioset van je auto. Geen oeverloos gepraat meer, geen reclame. Alleen maar muziek, door jou zelf gekozen. Van bezit naar gebruik; dat zou dus wel eens de trend kunnen worden. Eigenlijk is dit geen nieuws onder de horizon. Bij de bibliotheek doe je het al jaren, net als bij de energiemaatschappij. Door middel van betaling heb je toegang tot boeken en gas, licht en water. Alleen maakt de toegankelijkheid van de dienst in combinatie met het onbeperkte gebruik het benutten hiervan pas echt aantrekkelijk.

               Onthoud het goed!

Als deze ontwikkeling zich echt doorzet moeten bedrijven als bol.com zich ook op gaan maken voor een nieuwe marketingstrijd. Want laten we eerlijk zijn: bol.com is niets meer dan een mediawinkel op afstand. Dezelfde spullen die ik overal kan kopen, maar via een ander kanaal. Als deze groei echt grote vormen aanneemt, kopen wij dus ook geen boeken en DVD’s meer. Maar we willen ze wel blijven lezen en zien! Stel dat in de nabije toekomst iedereen een E-book heeft… Amazon.com heeft het niet afgewacht. Deze Amerikaanse mediagigant biedt de consument al twee opties aan bij films: kopen of tegen betaling één keer kijken. Natuurlijk zijn kabelbedrijven als Ziggo ook bezig met vormen van video on demand, maar dat zijn vaak beperkte pakketten. Alles kunnen zien, zo vaak en wanneer je maar wilt, daar gaat het volgens mij naar toe. Van bezit naar gebruik, onthoud het goed.

               Op hun hoede

Moeten andere sectoren ook op hun hoede zijn? Ik denk het wel.

Neem de autobranche. Mijn vrienden en ik hadden onze eerste autorijles op de dag dat we achttien werden en een paar maanden later kochten we onze eerste vierwieler. Maar is dat vandaag de dag nog wel zo? Wil de jeugd persé een auto voor de deur hebben? Of gaat het juist om mobiel zijn? De ene keer de trein of de bus en soms een auto. En het idee van een showroom volproppen met auto’s vind ik al lang achterhaald. Hoewel de automarkt momenteel iets opveert, ook die gouden tijd komt niet meer terug.