06 jun Het gevecht om de armleuning

Samen met vrienden gaan mijn vrouw en ik regelmatig naar concerten, zo ook deze week. 10 CC een Engelse groep uit de het rijke POP verleden trad op in onze Enschedese muziektempel en daar moesten wij natuurlijk ook bij zijn. Als je dan zit, begint de concurrentie. Ik bedoel de strijd om de armleuning. Mijn plaats is steevast de buitenkant (vrouwen in het midden) van ons vieren en ik moet die strijd dan ook altijd weer direct aangaan. Gebruikmakende van de eerste indruk, plaats ik mijn arm pontificaal op die leuning en geef de persoon naast mij (meestal een man) direct het gevoel dat hij zijn plaats moet weten, dus een klein stukje kan hij krijgen en beslist niet meer (mijn postuur laat dat ook niet echt toe). Dan begint de psychologische oorlogsvoering. Het recht van de sterkste en brutaalste moet zich laten gelden en verdomd, dat win ik altijd, waarom? Ik denk dat het een kwestie is van doorzetten en niet opgeven.

Aan het eind van de avond hebben we genoten van een steengoede uitvoering van alle hits van 10CC en heb ik ook nog een uitgeruste arm. Kijk, dat is net als zakendoen. Je hebt daarbij nodig: Een grote portie doorzettingsvermogen. Laat je niet van de leuning afdrukken, bepaal steeds weer wie de baas is in het gevecht om de leuning of noem het maar de markt, laat je er niet afdrukken.

Wat je beslist nodig hebt is opportunisme, gewoon ervan uitgaan dat je de strijd om de leuning moet winnen, er is geen andere optie, dat moet je ook dagelijks doen als het gaat om de strijd om de klant. Je moet ook slim zijn, als je na ieder nummer hebt geklapt, moet je net iets eerder ophouden met applaudisseren om de arm weer op de gewenste plaats te brengen, noem het maar timing.

Ondernemers moeten ook veel doen aan timing. Ze moeten weten wanneer ze de slag moeten slaan. Nooit jezelf mengen in geweld dat je toch niet kunt winnen, maar toeslaan wanneer de concurrent maar even niet bij de les is. Je gaat nu het voorjaar in. Dan is er maar één begrip geldend en dat is: “Je krijgt maar één keer de kans voor de eerste indruk”. Ik bedoel dat je moet inspelen op de veranderende voorjaarsvraag bij de klanten. Bij de klanten jeukt het om weer anders te gaan eten. Ze willen vrij zijn van de te lange winter en willen het voorjaar met alle zintuigen beleven. De winkel, kraam, boerderij, waar je ook verkoopt, het moet zijn voorzien van alle bevredigende elementen om ze werkelijk te verleiden. Vergeet de winter en zet alles in op het voorjaar. Verras de klanten met alles wat ze kunnen beleven en geef de supers het nakijken. Gun ze niets van de leuning, pak hem helemaal voor jezelf.